Aan de buitenzijde van het bovenbeen bevindt zich een stevige peesplaat (tractus iliotibialis). Deze zorgt voor stabiliteit van de knie. De pees loopt van de bekkenrand naar de buitenzijde van knie en hecht aan op het onderbeen. Bij het neerzetten van de voet tijdens het hardlopen schuift deze pees over de buitenzijde van het bovenbeen. Tussen het bovenbeen en de peesplaat zit een slijmbeurs die ervoor zorgt ervoor dat deze structuren goed over elkaar glijden tijdens het hardlopen. Bij deze schuifbeweging kan teveel wrijving(frictie) ontstaan, waardoor overbelasting ontstaat. 

Tijdens sportactiviteiten verhoogt niet alleen de frequentie maar ook de intensiteit van deze fricties. Langdurige irritatie van de peesplaat zal hierdoor het typische pijngevoel t.h.v. de buitenzijde van de knie geven. In de beginfase is de pijn alleen aanwezig tijdens het sporten, in een latere fase kan wandelen of trappen op- en afgaan ook pijnlijk worden.

Afhankelijk van de belasting en belastbaarheid van je lichaam ben je meer of minder vatbaar om een “runners knee” te ontwikkelen. Er zijn verschillende factoren die de belastbaarheid beïnvloeden. Invloeden van onderuit zoals een platvoet of restletsels van een enkelverzwikking, en invloeden van bovenaf zoals een bekkenkanteling of een veranderde tonus of spanning van de bilspieren kunnen de positie van de knie doen wijzigen. Deze mechanische disbalans vermindert de belastbaarheid van je lichaam en herhaaldelijke sportactiviteiten kunnen op die manier evolueren in een overbelastingsblessure.